عارف اخوان

تو آن آفتابِ درخشانی
آنگونه درخشان
که گل های آفتاب گردان
سرگردانند از کدام سو در تو نظر کنند،
آن اندازه درخشانی
که گل های آفتاب گردان
سردر گم اند در کدامین راستا
در مقابل پیکره ات زانو زنند،
تو آن آفتابِ بی غروبی
که همراهی با تو
فروغِ زمان را خواهان است،
که همراهی با تو
ماهتابِ خورشیدواره را شایسته است
تابش ات
تا کرانه های بیکران پر طلوع باد..